Zamiokulkas Zamiolistny

Zamiokulkas Zamiolistny (Zamioculcas Zamiifolia)

Zamiokulkas zamiolistny nazywany jest „żelaznym kwiatem”. Pochodzi z Afryki, a najczęściej występuje w Tanzanii i na Zanzibarze. Jego grube liście wyrastają wprost z podziemnych kłączy. Na ogonkach liściowych widoczne są z kolei plamki w brązowo-zielonym kolorze. Zamiokulkas to sukulent-minimalista, który absolutnie nie należy do wymagających.

Jak dbać o Zamiokulkasa Zamiolistnego?

Pochodzenie rośliny nie mogło pozostać bez wpływu na jej preferencje. Odpowiednie temperatury do hodowania to 20-30°C latem oraz 15-18°C zimą. Zamiokulkas zamiolistny nie jest amatorem wody. Jeśli miałby do wyboru jej niedobór lub nadmiar, z pewnością wolałby tę pierwszą opcję. Podlewając „żelazny kwiat” raz w tygodniu (zimą rzadziej, wyłącznie wtedy, gdy ziemia będzie lekko wilgotna), pamiętajmy o tym, by wlewać wodę na podstawkę, a nie bezpośrednio do doniczki. Przybyszowi z Afryki nie przeszkadza również mała ilość światła. Przeciwnie – doskonale czuje się w półcieniu, a nawet zacienionych miejscach.

Nawożenie Zamiokulkasa Zamiolistnego

Zamiokulkas w zasadzie nie potrzebuje intensywnego nawożenia. Jeśli mimo to będziemy chcieli zasilić go w okresie wegetacji (od wczesnej wiosny do końca lata), stosujmy w tym celu połowę, a nawet jedną czwartą dawki zalecanej przez producenta nie częściej niż raz na 2-3 tygodnie.

Przesadzanie i dopasowanie podłoża

Młodsze rośliny przesadzajmy co roku, starsze – nieco rzadziej, co dwa lub nawet trzy lata. Najlepsze miesiące na zabieg tego rodzaju to marzec i kwiecień. Najważniejsze, by zapewnić mu przepuszczalne, próchnicze podłoże o odczynie kwaśnym, ewentualnie lekko kwaśnym.